Bu sabah saati çok erkene kurmuştum ama saat çalmadan pıt diye gözlerimi açtım. Artık sabahları uyandığımda bir tekerlemem var.’GÜNAYDIN TANRIM, GÜNAYDIN DOĞA, GÜNAYDIN BEDEMİN..Hepsini de hissederek söylüyorum ve yatağımdan öyle kalkıyorum. Bu sanki günün ayarını yapıp, güne hissederek apaydın başlamak oluyor. Bir sohbetimiz sırasında arkadaşlarımdan birisi bana güne ‘Günaydın Tanrım ‘diye başlıyorum dedi, bunu tecrübe edip kendimi iyi hissettiğimde, diğer arkadaşımla paylaşınca o da bana ‘aaa ben Günaydın Tanrım, Günaydın Doğa, Günaydın Bedenim’ diyorum dedi..Bu daha hoşuma gitti ve sabahları Tanrıya, Doğaya ve Bedenime şükranla kalkar oldum..
İşte bu sabah yine böyle uyandım ve sessizce yataktan süzüldüm..Bu günümü evimde ve biraz yavaş geçirmeye karar verdim. Öyle ki sanki her şey bana böyle olması için yardım etti.. Çok nadir sabahları aç karnına canım kahve çeker, mis kokulu bir kahve yaptım,yumuşacık bir kumaştan annemle diktiğimiz pijamalarımı öğlene kadar çıkarmadım, terliklerimin fışt fışt çıkardığı sesle eğlendim. Hiçbir yere yetişme telaşım olmadan saate bakmadan evimin keyfini sürdüm. Ne TV açtım, ne müzik dinledim..Düşüncelerim bile yavaşladı..Son zamanlarda üzerinde çalıştığım ve gün içinde dikkat ederek ayıkladığım gereksiz düşünceler bile sanki bugün hiç aklıma gelmedi..Kendimi tüy gibi hafif, tatlı tatlı akan bir nehir gibi hissediyorum..Evime bakıyorum, evimde bir güzellik, bir sıcaklık..
Kendim için azcık bulgurdan kısır yaptım( çünkü azcık vardı..:-) ,fırından simit, marketten İzmir tulumu ve vişne reçelini kaptım, günlerdir canım vişne reçeli çekiyordu.. Bu arada annemlere 15 dakika uğradım, merdiven kısa geldiğinden takamadıkları perdeleri asmalarına yardımcı oldum..Hava harikaymış bu sayede ondan da geri kalmadım.Akşam üzeri çayla keyif ve bu günün paylaşımı.
Günün bu güzel saatinde sessizliğin içinde, kendim için yarattığım mertebenin keyfini çıkarıp, bu anları bilincime yerleştireyim.
Sevgi ve huzurla kalınJ
