Kocaman iki kol sarar seni, dünyanın
yükü sırtındayken kuş olur uçarsın. Nefes almakta güçlük çektiğin bir anda
oksijen maskesinin burnuna kapanması gibidir. Kapatır gözlerini, tüm nefes yolunda hissedersin bahar
yağmuru sonrası hanımeli tünelinden geçerek girdiğin gül bahçesinin kokusunu. O taptaze havayı hücrelerinin içine alır, yenilenirsin. Öyledir ki yapbozun parçası gibi oturursun göğsüne, kalp bile atmaz büyü bozulmasın ister, zaman...
28 Mayıs 2012 Pazartesi
19 Mayıs 2012 Cumartesi
İyi dostlar biriktirdim..Hepsi ailem oldu.
Gönderen
zamandegerlidir.blogspot.com
10:44
|
8
comments
Şebnem Ferah’ın
şarkısının bu iki satırı bugünlerde ağzımdan düşmüyor çünkü biriktirdiğim iyi
dostlarım her an bunu hatırlatıyor, o zaman da ben dünyanın en şanslı
insanıyım diyorum.
Şansım Karadeniz
Ereğli gibi seçilmiş birçok insanın bulunduğu küçük kasabada başlamış. O
zamanlar Ereğli Demir ve Çelik fabrikasının kuruluş yılları, artan nüfusa
karşılık yetmeyen sağlık imkanları sebebi ile ailede yüksek otorite, deniz
subayı dedem, annemin...
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)