Duyarak büyüdüğümüz sözler

Hepimizin annelerinden babalarından, büyükannelerinden büyükbabalarından duyarak büyüdüğü sözler var. O zaman ne anlama geldiğini belki bilemiyoruz ama hepsi bir tohum gibi kafamıza ekilip bizim karakterimizin oluşumuna katkıda bulunuyor ister istemez. İyi tohumlarda var, kötü tohumlar da ekilen içimize. Biz ise şimdilerde iyi tohumların meyvelerini yiyor, kötülerin meyvelerini temizlemekle uğraşıyoruz. Annemin ektiği iki tohumdan bahsedeceğim,...

Devamını Oku

Bu sabah Taksim

Bu sabah Taksim gözüme ne güzel geliyor. Hava buz gibi, etraf gri ama o kadar aydınlık ki, güneş bulutların arkasında, sadece ışığı var, ha çıktı ha çıkacak. Meydana bakan Simit Sarayındayım. Sıcak çay ve beyaz peynir, domatesli simidim. Buraya gelirken kendimi nedense, yurtdışında bir şehirde hissettim. Bunun nedenini düşündüm, sanırım oralara gittiğimizde her şeye dikkat edip içimize sindirme isteği oluyor, bugün ben de gördüğüm her şeyi içime...

Devamını Oku

Ben bir ressamım..

Sevdiğim bir arkadaşım kendisine çok yakıştırdığım bir işi yapmaya başladı. Koçluk yapıyor ve yaptığı koçluğu da ‘değişim koçluğu’ olarak adlandırıyor. Kendimle ilgili değiştirmeye çalıştığım, eski üstüme yapışan ama aslında ben olmadığıma inandığım alışkanlıklarım üzerinde düşünüp, çıkar yollar ararken ne de güzel denk geldi ve dün ‘hadi birlikte çalışalım’ dedik. Dedik ama nasıl bir şey olacağını bilemedim önce, açıkçası arkamdan bir şey dürttü,...

Devamını Oku

Sessiz kalabilmek

Bir arkadaşımı tweet atmış ve ‘Hızlı başlayan bir gün, hıza ayak uydurmak zorunda değilim, günü yakalamak zorunda değilim’ demiş. Bugünlerde aldığımız her nefesin bile farlına vararak yaşamanın üzerinde düşündüğüm ve bunu doğal halim durumuna getirmek için çabaladığım şu günlerde kendisine hevesle ve bilgece hemen cevap yazdım. ‘Günü mü, gündemi mi? Gündemi boş ver ama günü yakalayınca ohh diyorsun, yani ben böyle yapıyorum’..Gelen cevap şöyleydi:...

Devamını Oku