Bir arkadaşımı tweet atmış ve ‘Hızlı başlayan bir gün, hıza ayak uydurmak zorunda değilim, günü yakalamak zorunda değilim’ demiş. Bugünlerde aldığımız her nefesin bile farlına vararak yaşamanın üzerinde düşündüğüm ve bunu doğal halim durumuna getirmek için çabaladığım şu günlerde kendisine hevesle ve bilgece hemen cevap yazdım. ‘Günü mü, gündemi mi? Gündemi boş ver ama günü yakalayınca ohh diyorsun, yani ben böyle yapıyorum’..Gelen cevap şöyleydi: ‘Sen daha iyisini yapıyormuşsunJ’
Evet, ben o an için daha iyisini yapıyorum da her zaman bunu yapabiliyor muyum? Ne günü, ne gündemi yakalamak istemediğim zamanlar olmuyor mu? Tabi ki oluyor. Heyecanla yazdım o cevabı ben, neyin doğru neyin yanlış olduğunu söylemek değildi niyetim. Gelen cevap karşısında içimde birden bir sessizlik oldu. Demek ki arkadaşım hem heyecanımı hem de niyetimi anlamıştıJ . Duygularını her kimse benimle paylaşan, arkadaşım, çocuğum, eşim, annem.. benden zaten bildikleri şeyleri duymak istemiyorlar ki, sadece onları anlamamı bekliyorlar. Niyetim hep sevdiklerimin yanında olmak benim ama bunu ifade şeklimi değiştirmeliyim. İşte üzerinde düşünüp değiştireceğim bir yönüm daha.
Daha sessiz olmalıyım.. Tıpkı Alp’in bana gönderdiği cevap gibi.. Sessizlikte cevaplar çok daha kolay geliyor.Sessizlikte an daha kolay yakalanıyor..Teşekkür ederim Alp.
0 yorum :
Yorum Gönder