İzmir’de oturduğum yıllarda, çok
sevdiğim ama araya yollar girdiği için ancak telefonla hasret giderebildiğim sevgili
arkadaşımla sohbetimiz sırasında bana “aslında fark ettim ki galiba ben
inancımı yitirdim” demişti. Birkaç gündür bunun üzerinde düşünürken tam
zamanında bir de hikaye dinledim. Kendine sürekli olarak bir bufalo olduğunu
söyleyip duran adam artık buna öyle inanır olmuş ki, dar bir kapıya geldiğinde “ben
buradan geçemem, boynuzlarım...
23 Haziran 2012 Cumartesi
21 Haziran 2012 Perşembe
Hindiba gibi..
Gönderen
zamandegerlidir.blogspot.com
19:17
|
2
comments

Rahmetli dedemle anılarımın içinde Yeşilköy-Sirkeci
hattı tren yolculuklarımız vardır. Kaç yıl oldu treni unuttum. Şimdi Göztepe
tren istasyonundayım. Yıllardır bu sevimli binanın önünden geçer dururum. İçeri
girince merdivenlerle aşağıya istasyona iniyorsunuz. Dışarıda çılgın trafik ve uğultulu
gürültüye rağmen ağır bir sessizlik var trenin beklendiği yerde, uğultu...
Kavuştum İlham Perimle
Gönderen
zamandegerlidir.blogspot.com
01:32
|
Yorum Yap
10 Ocak
2012 tarihinde ‘Ben Bir Ressamım’ başlıklı yazımı okudum. Beni kıskandım. Ne
güzel bir resim çizip kendimi oturtmuşum içine.
Güçlü,
umutlu, inançlı, koca dalgalara hazırmışım. Beklemişim dalgayı, meydan okumuşum
ona, sanki biraz da küçük görmüşüm. Her meydan okunan gibi o da silkinmiş,
hazırlığını hiç gecikmeden yapmış ve gelmiş çarpmış bana. Bir tane yetmez
miydi? Kalakalmışım, afallamışım, kapanmışım içime, akmaz olmuş kelimeler,...
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)